"Tuż znad linii horyzontu, którą wyznaczały rozmywające się i wirujące kontury zielonych lśniących butelek, tuż za morzem aromatycznego sosu z kebabu, za piwną rzeką tworzącą złociste wodospady rozlewające się obficie na brukowanej uliczce, za cebulowym bagnem, w którym właśnie drzemał głaskany wschodem słońca z papierowym parasolem wetkniętym za ucho, zobaczył czarny deszcz. Deszcz spadający na ziemie jak jesienne liście." – Ograniczyłem używanie słów:
[ma]
[się]
[sobie]
Słowa do ograniczenia zaznaczone na żółto. Co jeszcze...?
Zapraszam na FanPaga.
"Starzy znajomi uwięzieni w skorupie własnych przyjaźni. Wszyscy raz po raz gapią się w ekrany smartphonów, zupełnie tak jakby ludzie chcieli być wszędzie i z każdym tylko akurat nie tu, nie z tymi osobami. Siedzą przy misce chipsów, jak te pieski czekające aż ich smartphone zagwiżdże. Wtedy uradowane podnoszą spocone ryjki, nadstawiają uszka, przebierają łapkami po szklanych taflach, jak gdyby kopały norkę chcąc się schować. Merdają ogonkami i patrzą, do jakiej zabawy ich pan zaprasza tym razem." – Latarnik2.0 Podoba się?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz